پیش‏بینی رفتار سازشی دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی خفیف بر اساس سبک فرزندپروری مادران در شهر شیراز سال ۹۱-۱۳۹۰

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطۀ سبک فرزندپروری مادران با رفتار سازشی دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن همبستگی است. جامعۀ مورد مطالعه را تمامی مادران دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی شهر شیراز تشکیل می‏داد که از میان آن 101 نفر با روش نمونه­گیری خوشه‏ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سبک فرزندپروری مادران از پرسشنامۀ رابینسون و همکاران (1995) و برای سنجش رفتار سازشی دانش‏آموزان کم‏توان ذهنی از پرسشنامۀ رفتار سازشی لمبرت و همکاران (1974) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک فرزندپروری استبدادی و سهل­گیرانه پیش‏بینی کننده مثبت و معنادار رفتار ضداجتماعی، رفتار طغیانی، رفتار خشونت­آمیز و مخرب، رفتار قالبی، انزوا و آشفتگی روانی، تندخویی و رفتار نامناسب اجتماعی است(1./. p<). شایان ذکر است که بر اساس یافته‏های این پژوهش بین سبک فرزندپروری اقتداری و خرده مقیاس های رفتار سازشی رابطه­ای مشاهده نشد و سبک فرزندپروری اقتداری قادر به  پیش‏بینی هیچ یک از عامل های رفتار سازشی نبود(5./. p˃). با توجه به یافته­های به دست آمده طراحی برنامه­های آموزش خانواده به ویژه برنامه‏های آگاهی از سبک‏های فرزندپروری و اثرات هر یک از آن ها بر فرزندان بسیار ضروری است تا از این طریق بتوان با تغییر نگرش مادران و بهبود روابط اعضای خانواده، رفتار سازشی  دانش‏آموزان با کم‏توان ذهنی را بهبود بخشید.